Μια ιστορία καθημερινής (δυστυχώς) τρέλας.
Περπατάω αμέριμνη στην παραλία της πόλης μας, είναι ακόμα σχετικά νωρίς πρωί Σαββάτου και ίσως γι’ αυτό δεν έχει μετατραπεί η παραλία σε ανοιχτό πάρκινγκ. Στο ύψος της ποδηλατούπολης (δίπλα από το Μακεδονία Παλλάς) εμφανίζεται ο εν λόγω κύριος (ας τον ονομάσουμε κύριο προς χάριν της συζήτησης) και παρκάρει τη Mercedes του αμέριμνος μπροστά στην είσοδο του πάρκου. Για να είμαι αντικειμενική δεν την φράκαρε την είσοδο. Παλεύω με τον εαυτό μου, να μη πω τίποτα και απλά χειροκροτώ. Και εκεί ξεκινάει όλη η ομορφιά της ιστορίας, γιατί πλέον το να παρκάρει κανείς παράνομα, δε κάνει αίσθηση σε κανέναν, και δε προκαλεί ντροπή ούτε καν στον παράνομο, το αντίθετο θα έλεγα μάλλον.
Ο “κύριος” βγαίνει από το αμάξι του, και προφανώς πειραγμένος από το χειροκρότημα μου, γυρίζει με ύφος και μου λέει (σημειωτέον, δε προχωρούσα δίπλα του, αλλά από την κάτω πλευρά του ποδηλατόδρομου) εγώ έχω Mercedes 600, τα πληρώνω τα πρόστιμα και δε με απασχολεί, δε μπορείς να μου κάνεις τίποτα. Και ειλικρινά δε θα είχα ασχοληθεί αν δεν τα είχε πει αυτά. Βγάζω τη φωτογραφική μου και απαθανατίζω την αυτοκινητάρα του. Χρήματα μάλλον έχει ο κύριος, αλλά με το να πληρώνει τα πρόστιμα μάλλον δε του μένουν για να πληρώσει πάρκινγκ.
Τέλος πάντων, μη ξεφεύγω από το θέμα μας. Βγάζω τη φωτογραφία μου και παίρνω τηλέφωνο τη δημοτική αστυνομία, εξηγώ στην κυρία στο τηλέφωνο, η οποία χαμογελώντας μου λέει “Κυρία μου αν στείλω κάποιον να τον γράψει θα πρέπει να γράψει και 200 αυτοκίνητα που θα είναι παρκαρισμένα εκεί δίπλα”......ντοιγκ......... “Προσπαθήστε να τα βρείτε μεταξύ σας”........ντοιγκ ν.2........όπου την ώρα που μιλάω εγώ με την δημοτική αστυνομία βγαίνει ο κύριος από την ποδηλατούπολη, βγάζει φωτογραφική μηχανή και με φωτογραφίζει σχολιάζοντας “Με τέτοια φάτσα δε μπορείς να μου κάνεις τίποτα”....μάλλον τον ενόχλησε το τρίτο μάτι που έχω στο κούτελο. Ξαναμπαίνει στο αυτοκίνητο και μάλλον τον ξίναν τα .@@@@@@ γιατί ξαναβγαίνει πλησιάζει λίγο προς τα μένα και ξύνει τα @@@@@. Υστερα πως να μη κάνεις τον συνειρμό μικρού μορίου και μεγάλου αυτοκινήτου. Τέλος πάντων, και φωνάζοντας μου λέει πες τους ότι τώρα θα πάω να παρκάρω στο Λευκό Πύργο.
Ειλικρινά τι να πει κανείς. Τα σχόλια δικά σας.
5 comments:
Μικρές πρωινές ιστορίες που σου φτιάχουν το Σάββατο και σε κάνουν να γυρίζεις σπίτι με έναν αφόρητο πόνο να σφυροκοπάει το κεφάλι σου...
Δε θα σχολιάσω κάτι σχετικά με τον ξυστα@@@@@@, γιατί κι εγώ είχα πρόσφατα αντίστοιχη διένεξη με κάποιον ομόσταυλό του και συγχίζομαι ακόμη...
Θα σου πω μόνο ότι εμείς δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να συνεχίζουμε να τους "ενοχλούμε". Όχι επειδή θα αλλάξουν μυαλά, αλλά γιατί δεν είναι δυνατόν να τους αφήνεις να περνούν έτσι. Τουλάχιστον να μπορείς να πεις ότι αντέδρασες...
Συμφωνώ μαζί σου, απλά κάποιες στιγμές αυτός που "ενοχλώ" περισσότερο από όλους είναι ο εαυτός μου και όχι οι εν λόγω κύριοι (που αν σκότωναν τους κυρίους τζάμπα θα πήγαιναν αλλά λέμε τώρα). Σε λίγο καιρό θα φτάσουμε να είμαστε ικανοποιημένοι, αν απλά παρανομούν μόνο, και δεν έχουν και ύφος. Θα τους ζητάμε και συγνώμη έτσι όπως πάμε επειδή θελήσαμε να περάσουμε από κει που παρκάρανε.
Τι να πεις και τι να κάνεις.........πέρα από yoga και βαθιές εισπνοές - εκπνοές.
Πέρα από τα πολλά μπράβο που θα σου πω για όσα απαιτείς και διεκδικείς και για το ότι αντιδράς, θα επισημάνω τη στάση της μαντάμ τηλεφωνήτριας. Δηλαδή πόση ηλιθιότητα μπορεί να κρύβει το κρανίο του νεοέλληνα; Έχω αρχίσει να τα παίρνω άσχημα με τα 'όργανα' και τις 'αρχές' για την κάθε στάση τους. Είναι γνωστό ότι το κράτος μας διατηρεί σχέση ανοχής με τους πολίτες (θα το γράψω και βιβλίο!), αλλά εμείς οι 'παράξενοι' που δεν ανεχόμαστε με τόση ευκολία την πληθώρα των ευτράπελων, τι να κάνουμε; Πώς θα εξαφανιστούμε; Διότι αν δεν εξαφανιστούμε, έναν νευρικό κλονισμό θα τον υποστούμε. Και ομολογώ πως γνωρίζω ότι στην ουσία δεν είναι ούτε ηλιθιότητα, ούτε ευτράπελα' είναι απλά η ροή πραγμάτων στην ψευδοδημοκρατική ελλάδα που ζούμε.
Τον τελευταίο καιρό που χρειάστηκε να κατεβαίνω κέντρο, παρατήρησα όλο και περισσότερους συμπολίτες οδηγούς να παραβιάζουν το κόκκινο φανάρι σε διαβάσεις όπως της Τσιμισκή-Αριστοτέλους και Εγνατίας-Αριστοτέλους. Μιλάμε για διαβάσεις με πολλή κίνηση. Κι όμως υπάρχουν κάποιοι ανεύθυνοι που περνούν ανενόχλητοι με κόκκινο.
Μάρτυρας σε μια από αυτές τις παραβάσεις επί της Τσιμισκή, έγινε και η τροχονόμος. Η τροχονόμος λοιπόν, είδε τον έξυπνο οδηγό να παραβίαζει και το κόκκινο και το σφύριγμα της, και να αγνοεί εμάς τους μ.... που θέλαμε να περάσουμε τη διάβαση κατά τη διάρκεια του 'γρηγόρη'. Με έκπληξη είδα ότι η τροχονόμος όχι απλά δεν τον έγραψε, όχι δεν προσπάθησε να του σφυρίξει, όχι δεν έκανε κάποια γκριμάτσα θυμού ή δυσαρέσκειας, αλλά κούνησε με χαμόγελο (ναι, χαμογελάκι) το προφανώς άδειο της κεφάλι. Ανοχή, της ανοχής, ω ανοχή.
Όσο για τον τύπο με τη μερσεντές και τα πολυξυμένα αρχ..., ό,τι και όπου και να το παρκάρει, το ίδιο θα μείνει. Γ...μήκουλας στα λόγια, γ...μήδι στην πράξη.
Καλή Χρονιά. Φέτος ελπίζω να έχεις λιγότερα ερεθίσματα για το ιστολόγιο σου (συγγνώμη για τη γλώσσα που χρησιμοποίησα).
@Shining
Μακάρι, να έχω λιγότερα ερεθίσματα για το ιστολόγιο επειδή θα έχει διορθωθεί ο κόσμος εκεί έξω και όχι επειδή θα έχω αναισθητοποιηθεί και εγώ με αυτά που ζούμε καθημερινά.
τον ΚΟΚ της Φινλανδίας χρειαζόμαστε..
Τα πρόστιμα είναι ανάλογα του εισοδήματός σου :)
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/3477285.stm
http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/1759791.stm
Post a Comment